ترامپ زمانی را برای ایران مشخص کرده بود اما کسی به آن توجهی نمیکند

دبیر شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد: ملت لبنان به خودی خود تصمیم میگیرد و ما در امور داخلی این کشور دخالتی نخواهیم داشت، اما به خاطر این که همواره حامی آنها بودهایم، امروز نیز در کنارشان خواهیم ماند.
علی لاریجانی در مستند «تهران، تل آویو» در مورد سفر اخیر خود به بیروت که هفته گذشته صورت گرفت، گفت: در سفر قبلیام به لبنان، این کشور تحت حمله اسراییل قرار داشت و آسیبهای زیادی دیده بود، اما در همان دوران، حزب الله با شجاعت و ایثارگریهای خود نشان داد که اسراییل قادر به شکست آنها نیست. گرچه سرداران و شخصیتهای بزرگی را از بین برده بودند و در حملات مایکری حدود سه هزار نفر به شهادت رسیده یا مجروح شده بودند، اما آنها توانستند به بازسازی خود بپردازند و مهمتر از همه این که اجازه ندادند سرزمینشان به دست اسراییل بیفتد و تنها چند ناحیه کوچک در اختیارشان قرار گرفت. وقتی آن جوانان با روحیه را میدیدم، مطمئن شدم که قادر به ایستادگی در مقابل اسراییل هستند؛ درست است که بمبارانها از آسمان انجام میشد، اما آنها در عرصه زمین نمیتوانستند پیشروی کنند.
وی ادامه داد: در حال حاضر لبنان با مسائلی مواجه است و در تلاش برای یافتن راهکارهایی میباشد. موضع ما در قبال لبنان این است که در هر شرایطی حامی شما هستیم، ولی این ملت لبنان است که تصمیمگیر نهایی است و ما در امور داخلی آنها مداخله نخواهیم کرد. با این حال، به دلیل حمایتی که همواره از آنها کردهایم، امروز نیز در کنارشان ایستادهایم.
دبیر شورای عالی امنیت ملی تصریح کرد: ما نگران این موضوع هستیم که کشورهای بزرگ برای سایر کشورها ضربالاجل تعیین کنند و این شیوه، زبان مناسب گفتوگو با یک ملت با سابقه و تمدن نیست؛ به یاد دارم که آقای ترامپ نیز زمانی مهلتی تعیین کرده بود، اما این روش کارساز نیست و هیچ کس به آن توجه نمیکند؛ این تفکر صحیح نیست. اینکه از دورترین نقاط عالم میآیند و دستور میدهند که در زمان مقرر، فلان اقدام را انجام دهید، جایز نیست. شما چه اختیاری دارید؟ و سپس به مانند یک مماشات میگویند اگر چنین اقدام کنید، پاداشی برایتان در نظر گرفتهایم؛ ما این نوع برخورد را توهینآمیز و غیرقابل قبول میدانیم.
لاریجانی با اشاره به نوع ارتباط با دیگر کشورها خاطرنشان کرد: باید حفظ هویت و عزت خود را در تعامل با کشورها در نظر گرفت. اگر آمریکاییها تمایل داشته باشند که کمک کنند، باید این کمک در قالب مشاوره باشد و نه به صورت تحکم. اگر کشورهای منطقه از ما یاری بخواهند، در حد توان خود، ما آماده همیاری و همراهی هستیم. بنابراین، هم در عراق و هم در سایر کشورهای همسایه، ما وظیفه خود میدانیم که در کنار برادرانمان بایستیم، اما هرگز دستوراتی به آنها نخواهیم داد.